Хэн нэгний тухай-2

Цуврал алуурчин мэт гөлийх сарны өмнөөс

Чулуу шидэх мэт эгцлээд яруусал хайх эгшинд

Цусан толбот үүлсийн нүүдэл хэн нэгний зүрх рүү чиглэж

Цөн түрэх мэт дүрслэлүүд нүдэн дотор нь ойволзлоо

Хүнд үүлс, хүйтэн агаар хөө хуяг мэт сэтгэлд жин дарах

Хүн чанар, дотно инээд хүсэлд бугшсан эмзэглэлд живж одох

Хэн бүхний эргэлзэн хөл алдах үйлт энэ үзэгдлээс

Хэдийнэ чи ангижирах аргаа олсон байна. Би анзаарсан байна

Цул алт мэт өнгөт тайзнаас өөр орчны эрхшээл

Чулуун хэрэм мэт дөнгөт харанхуй гүн эмгэнэл

Энэ бүхнийг таягдан хаях эрчит мутар, эрхэт зүрхээрээ чи

Эргэж дурсахаас аргагүй үнэн намтараа бичиглэсэн байна

2012.6.6

Дотогшоо

Дотогшоо... улам дотогшоо

Дотогшлох тусам улам бүүдгэр

Донслох чимээнд өөрийгөө чимхээд

Доромжлол сөрөн алхав

Байшин нурах мэт хөгжим

Нууранд хүн живэх мэт төгсөхөд

Багтрах төдий энэ хилэн

Нууцлаг сэтгэлийг цочрооно

Дотогшоо... улам дотогшоо

Доргилтоос болж бөөр минь сугарчээ

Хоёр гартаа бөөрөө барьсаар

Хогийн савыг чиглэн ... дотогшоо дотогшоо

2008

Жинхэнэ яруу найрагчид зориулав

Ай! яаж ингэж дүрэлзэн омогшихыг

Аргил өнгөт хоолой чинь улам тодотгоно вэ

Үл цуцах эрч хүч унтарч гудайшгүй ааш аяг чинь

Хүлцэн тэвчих их төлөв, илт онцгой ажээ

Заналт шуурганд уруудагч хүн сүргийн дунд сөрөн зогсож

Зангуу мэт цээжиндээ баруун гараа авч далбаа мэт өргөхийг

Газарт буусан дагинасын эрэлхэг хөвгүүд чамд заав уу

Гарцаагүй тэдний нэг нь чи л өөрөө байв уу

Ай! Яаж ийм бүхнийг анирдуулах омогт харцтай төрөө вэ чи

Алга ташилт мэт харь ёрлолоос ангид оршиж чадна вэ чи

Унтаа хотын сүйрэл мэт ужиг энэ ертөнцийг

Ухаарах гэж ийн амьдрав уу, ухааруулах гэж ингэж тэмцэв үү

Сөнөсөн цамхагийн багана мэт хүндлэгдэх цогцосыг чинь

Сая живаа хэсэгт хувааж шүтэн муйхарлах хүн төрөлхтөнд зориулж

Өмнөөс чинь өршөөлийн үг хэлтэллээ баатар минь

Өгүүлэх минь шүлэг мэт санагдахаас урьтаж өөрийгөө би өөрөөсөө нууя

2012

Харанхуйн дуулал

Хамгийн хүсэмжит жимс гүзээлзгэнээс цус дуслах аж
Хашгирч чаддаг энэ л ганц өнгө харанхуйг мөрөөддөгөө хэлээд байна
Хумсаа мэрж буй шаргал үст гоо охины харц мэт харанхуй
Хуурмаг үнэнийг илэрхийлсээр оршихуйн он дарааллыг балартуулахад
Махчин цэцэгс мэт хүн төрөлхтөн харанхуйг
Хамаг нүгэлтэйгээ хамт мартсан дүр үзүүлэн
Нарлаж буй хоригдлууд мэт гэмгүй царайлж алхлаач
Марталт гэдэг зөвхөн энэ өдрийн үдийн цай мэт хором ажээ. Гэвч
Үл гээгдэх үес мөчүүд дурсамжийн тэнгисийн цаад эргээс
Үлдэн хоцорсон гомдлоороо ус цавчлан наашилж
Хадан цохио хэлтлэн нүүлгэх мэт нэхэл хатуу ширтэхэд
Харанхуйн дуулал хэт гүнээс сонстож, нар атгахаар тэнгэр өөд цуурайтна.
2011
Жич. Дахин ийм dark шүлэг бичихгүй гэдгээ албан бусаар амлав би...

Гоо бүсгүйн гарт үхмээр хавар

Мэргэн буудагч гоо бүсгүй

Миний дуртай цамхаг дээрээс намайг намнах мэт

Амьдрах дур хүсэл улам төрөх энэ хаврыг

Албан өрөөндөө суун хүлээж байна би

Онилон харах нүдээрээ алхааг минь тооцоолж

Огцом хөдөлгөөн хийвэл дор нь нам буудахаар

Бэлтгэгдсэн тэр бууч бүсгүйн нүд шиг хурц тод хаврыг

Бичгийн ширээндээ суун ар шилээрээ мэдэрнэм

Нахиалах цэцэг шиг эмзэг гохондоо зөөлнөөр хүрч

Нарийн туяхан хуруундаа бөгж зүүх тухай түүний мөрөөдөл мэт

Гэгэлгэн хавар цонхны цаанаас гэтэн ирж

Гэнэт нуруунаас минь тэврэх мэт төөнөж байна

Хамгийн хүсэмжит үхлийг надад бэлэглэх тэр бүсгүйн

Харц шиг хахирган хавар байлаа ч хамаагүй ээ

Үл гүйцэлдэх хүслийн минь цэвдгийг гэсгээхээр онилох

Үг үгүй ч үнэн сэтгэлийн мишээлт өдрүүдийг би олж харъя

2012.02.18 Албан өрөөндөө

Тугалган цэрэгт зориулав

Орчин цагийн гоо бүсгүйн нүдний

Онцын тод будаг нь нулимстай тэрсэлддэг

Ойлгож байна уу цэрэг ээ, тэгэхээр

Одооноос эхэлж уйлуулж болохгүйг анхаар

Цэх зогс цэрэг ээ, чи бол зураач, гол нь цэрэг

Цэнэгтэй буунаас илүү зориг цээжинд чинь байх учиртай

Эмс охидын чих дөжрөөм, нүд сохлом шалиглалд

Эцэс үгүйг мэдэх мөртлөө, тийш хадуурагч

Ам нь хатуу агтнаас ялгагдах чанар чинь юу вэ

Алив надад шалавхан хэл, гүйгээд...гүйгээд

Зурагдсан тавиланг чинь хэлж өгье

Цээжээ урагш, хөлөө цэх. цэрэг минь

Зуухан дотроос тугалган зүрх олдвол

Тэр чиний халуун цогцос байх болно

Ёслолын буудлага, гоёмсог тагтай хайрцаг

Ёс төртэй найр наадам чиний үхлийг чимэх болно

Одоо явж тулаанд бэлд. Гутлаа тосло. Үсээ самна

Оройхон энийг үзээрээ “Хунт нуур” бүжгэн жүжиг...

2011